Op het Groenpad was het druk. Teneinde dit jaar schade aan de portieken te voorkomen hadden de bewoners besloten om wacht te gaan lopen.
De nacht was verdeeld in twee "shifts". Van 11 tot 3 en de tweede ploeg van 3 tot 7. Ik moest er natuurlijk bij zijn! Een ultieme, legitieme kans om luilak 's nachts mee te maken!
De hele nacht door was onze straat een geliefde doorgang van het Osdorpplein naar "de Ban" v. v.
Voor mij als jonge jongen was het leuk om de buurmannen eens te zien als "echte cowboys"!
Zo had je de nieuwsgierige buurman. De sensatiezoeker: - Bij elke sirene of elk opstootje in de buurt ging hij er op af om te zien wat er speelde.
En de bange buurman: - Zodra zich een groep jongeren van meer dan 2 personen aandiende deed hij de sleutel van de portiekdeur al in het slot en zette hij zijn voet tussen de deur.
Op de Osdorperban was het inmiddels een af en aan van sirenes. Rond jongerencentrum KWAK, doorgaans de uitvalsbasis voor jongeren, had zich een peloton van de Mobiele Eenheid verzameld.
De jeugd had zich enigszins misdragen met als apotheose een stoeptegel door het raam van de rijdende nachtbus!
De politie "klopte aan". Er kwam geen reactie. Na een tweede en derde poging verschaftte de politie zich d.m.v. een gepantserd voertuig toegang tot het gebouw.
Ik stond erbij. Aan de goede kant weliswaar. Ik was er getuige van dat JC KWAK werd schoongeveegd! Wanorde!
Gemengde gevoelens...
Een kleine honderd meter van de plek des onheils vandaan stond mijn vader met de andere bewoners te posten. Orde!
Ik meldde mij korte tijd later weer bij de nachtploeg en bracht verslag uit van de ontwikkelingen rond JC KWAK. Spannend. Ik probeerde achteloos over te komen.
Rust zoals de rust die mijn vader uitstraalde. Hij had immers wel wat ervaring als politieagent!
Ook dit jaar ging luilak voorbij. Naarmate de dag ontwaakte werd het rustiger. Het geluid van sirenes werd vervangen door het geluid van lege conservenblikjes achter de fietsen van de kinderen. "LUILAK"!
De bewoners hadden in tegenstelling tot eerdere afspraken besloten om iets vroeger de slaapplaatsen op te zoeken.
Rond halfzeven was de rust wedergekeerd. Tevreden lagen de bewoners in bed. De deurbel afgezet?
Ook de vandalen lagen inmiddels weer in bed. Thuis of achter de tralies. Allemaal?
Op het bruggetje kwam nog een groepje jongeren aan lopen. Wat droegen ze bij zich? Een toeter? Een ratel? Conservenblikjes?
Nee, een steen!