reactie op het laatste verslag van Jaap Lageman

Auteur: Eddie van Dijk

Ik ken Jaap al wat langer en we hebben vaak gecorrespondeerd. Wel wil ik via deze bron reageren. Grote blijdschap uiteraard te begrijpen maar ik zit toch ook met een wrang gevoel. Hoe kun je opgetogen zijn terwijl landgenoten hele families en dierbaren zijn kwijt geraakt. Er zijn voorbeelden te over vooral van de Joodse Amsterdammers die wanneer zij uit de kampen terugkeerden naar hun alweer door anderen bewoonden huizen maar al te vaak te horen kregen dat ze niet hadden moeten terugkeren een gezegde door dezelfde Amsterdamse inwoners. Zelf ben ik van 1941 maar ik herinner mij nog de plaatjes van uitgemergelde Amsterdamse kinderen terwijl ik op de foto's van de bevrijding allemaal zo op het oog gezonde mensen op de Canadese tanks en andere legerwagens zie rondrijden. Opeens had iedereen in het verzet gezeten maar ik heb boeken gelezen dat Nederland helemaal niet zo geweldig was in de oorlog, uitzonderingen daar gelaten, die verdienen alle lof.

Eddie

Alle rechten voorbehouden