Mijn eerste adres was in Amsterdam-Zuid aan de Gabriël Metsusstraat 6, boven op zolder. De mensen waren toen heel somber gekleed met vrij donkere kleuren; grijs, blauw, zwart en bruin. Dat stak af tegen onze kleurige kledij. De feestdagen in december waren heel erg somber. Nieuwjaar werd ingeluid met kerkklokken en het geloei van de scheepshoorns. Het knallende vuurwerk ontbrak. Op de Antillen gebeurt dat in familieverband en samen met de bevriende buren. Het gemis was zeer groot, des te groter ons verlangen naar het tropisch paradijs.
In 1965 ben ik in Slotermeer gaan wonen aan de Burgemeester Hogguerstraat, alias Burgemeester Hogehuurstraat. Het was toen de duurste flat in die tijd, maar het was een plezierige buurt om te vertoeven.
Mijn werk was in Osdorp, op de Professor Johanna Westerdijk School. Het was een hele leuke school. Jaarlijks organiseerden wij schoolreisjes, soms voor een week maar ook wel een 3-weekse schoolwerkvakantie met de vijfde klas. De grootste boenders waren soms bedplassers' en moesten 's nachts wakker gemaakt worden. Hun slaperige reacties waren heel erg leuk, dat vergeet je nooit meer. De naam Openbare Basisschool Osdorperban is ontstaan tijdens de fusie van de lagere school met de kleuterschool. Toen de school 25 jaar bestond, hebben we een multicultureel feest georganiseerd met een optocht door de buurt, toneel, zang en dans. Iedereen deed mee, zelfs de oma's en opa's.
In de middagpauze was het vaak gezellig. De leerkrachten hielden onderlinge tafeltenniswedstrijden. De overzeese gebiedsdelen tegen Nederland of de ene school tegen de andere met volleybal in de gymzaal. De school deed ook mee met schoolvoetbal, zowel jongens- als meisjesvoetbal. Met oud-leerlingen heb ik nog steeds contact. Helaas, de Professor Johanna Westerdijk School bestaat niet meer, maar het zijn hele leuke herinneringen.
Rita was één van de zes cursisten van Carry Burgering en Dick Kersten tijdens de acht lessen in buurthuis Osdorp in januari-maart 2011.
Lees hier de verhalen van die cursusgroep.