Oh Amsterdam, wat ben je mooi!

7 Fans

Ruud's Rondje: Ruud van Koert neemt ons deze keer mee op zijn fietstocht door de stad.

Rembrandtpark Foto: april 2007, Ruud van Koert

Rembrandtpark Foto: april 2007, Ruud van Koert

Alle rechten voorbehouden

Het is bijna Koninginnedag en volop lente. Je hoort het openspringen van de bladknoppen bijna door de muren heen. Hét moment voor sportief woon-werk verkeer. Met korte ongeduldige slagen breng ik de banden van mijn leasefiets op de juiste spanning. Niet stuiterhard, maar ook weer niet te zacht voor de talloze boomwortels die zich op mijn route aan het plaveisel trachten te ontworstelen.
Even later zwenk ik, windje in de rug, het Rembrandtpark in. Op het hoofdfietspad voeg ik me tussen de files tweewielers die als een mierenstraat langs elkaar stromen.


Trapveldje…. Bruggetje… Jongensland… (heet het nog zo?) Aan het eind, achter de grote vijver, het gebouw aan de Nachtwachtlaan waar twintig jaar geleden, toch maar niet het onderwijs, mijn kantoorloopbaan bij de NMB begon.


Plotseling schiet er een vroege jogster uit een zijpad voor me langs. Een V-hals T-shirt omspant haar sportsbreasted bovenlijf. De glimmende schaatsmaillot accentueert bij iedere pas de aanspanning van haar bilspieren. Zweetdruppeltjes op haar voorhoofd. Met een blonde ritmisch zwaaiende paardenstaart zweeft ze verder richting Surinameplein. Ik haal weer adem.
Verder door “de Baarsjes” slingerend glijd ik bij het grote toegangshek aan de Amstelveenseweg het Vondelpark binnen.
De lichtgroen kleurende bomenzee vormt een ereboog en de door de kruinen gefilterde ochtendzon geeft het park iets mystieks. Ik haal met moeite een paar skaters in die onbekommerd soepel over de volle breedte van het pad waaieren.


De fontein in de vijver bij het koffiehuis spuit juichend zijn stralen de lucht in en de eerste zomerzwervers wrijven de winterslaap uit hun ogen.
Aan de Stadhouderskade verlaat ik met weemoed míjn Vondelpark.
Ik ben tenslotte geboren en getogen Amsterdammer en met de Mammoetwet aan de
HAVO-Zocherstraat opgegroeid met dit park aller parken. Wiens veertienjarige borstjes betastte ik ook alweer onervaren op die bank naast het smeedijzeren bruggetje? Ik word opgeslokt door het oorverdovende geluid van drie rijen dik auto’s op de binnenste kransslagader van de stad. Langs de kant staan bussen lange toeristenrijen, “see Europe in fourteen days”, ongeduldig te wachten op de openstelling van het Heineken-“museum”.


Het groene fietsje van het verkeerslicht wijst me rechtsaf de Amsteldijk op.
De rivier waar mijn stad zijn naam aan ontleent is hier majestueus breed en ik sta even stil op de Berlagebrug.
Het uitzicht is adembenemend. Aan de stadszijde geeft de inmiddels sterker wordende zon het dak van Carré een lichte gloed. Stroomopwaarts de blanke blokken van de Bijlmerbajes. De Arena waar Ajax eens weer godenzonen hoopt te krijgen is inmiddels verdwenen achter de vuurtoren van de stad, de Rembrandttoren.
Ik sluit mijn ogen en in gedachten hoor ik de hompelende bas van Manke Nelis: “ O Amsterdam, wat ben je mooi!”

De hele serie verhalen van Ruud vindt u hier: Ruud's Rondje

Gepubliceerd: 12 augustus 2006

Alle rechten voorbehouden

2786 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Jongensland Foto: april 2007, Ruud van Koert

Jongensland Foto: april 2007, Ruud van Koert

Alle rechten voorbehouden
ex-NMB-gebouw Foto: april 2007, Ruud van Koert

ex-NMB-gebouw Foto: april 2007, Ruud van Koert

Alle rechten voorbehouden
Vijver Vondelpark Foto: april 2007, Ruud van Koert Vijver Vondelpark  Foto: april 2007, Ruud van Koert

Vijver Vondelpark Foto: april 2007, Ruud van Koert Vijver Vondelpark Foto: april 2007, Ruud van Koert

Alle rechten voorbehouden
Stadhouderskade met Heineken Foto: april 2007, Ruud van Koert Stadhouderskade met Heineken  Foto: april 2007, Ruud van Koert

Stadhouderskade met Heineken Foto: april 2007, Ruud van Koert Stadhouderskade met Heineken Foto: april 2007, Ruud van Koert

Alle rechten voorbehouden
De Amstel met de contouren van de Rembrandttoren Foto: april 2007, Ruud van Koert

De Amstel met de contouren van de Rembrandttoren Foto: april 2007, Ruud van Koert

Alle rechten voorbehouden

8 reacties

Voeg je reactie toe
Henk van Dijk

Re: re:Naamgeving.

Theo van Genne:
Het negatieve geluid en het hoge ik gehalte doet mij wel sterk aan iemand denken,maar ja het is al 7 jaar geleden,misschien is het wijzer gworden,Henk nog 1 vraag:heb jij in AGOVV gevoetbalt????
Groeten Theo

Ik heb in een aantal clubs gespeeld, maar nooit in AGOVV. Merkwaardig genoeg kwam mijn zwager uit Apeldoorn, dus ergens is er wel een link met die stad...

Theo van Genne

re:Naamgeving.

Het negatieve geluid en het hoge ik gehalte doet mij wel sterk aan iemand denken,maar ja het is al 7 jaar geleden,misschien is het wijzer gworden,Henk nog 1 vraag:heb jij in AGOVV gevoetbalt????
Groeten Theo

Henk van Dijk

Naamgeving

Eens met de reactie van "t van genne". Een duidelijke naam verhoogt de herkenbaarheid voor andere reageerders. Een naam als "bezoeker" of "geuzenstraat" zegt helemaal niets. Ik vind dat de moderator deze rustig kan verwijderen. Dergelijke anonieme reacties hebben geen toegevoegde waarde voor het forum.

t van genne

re:fijne stad

Ach zie het zo:een beetje vent zou zijn naam er onder zetten.

M. Croese

Re: Fijne stad

Bezoeker:
Om 7 uur 's ochtends word ik wakker, niet door mijn wekker maar door het gegier en geknetter van een motorrijder die voorbij raast.
Als ik even later ,aan het ontbijt zit schiet ik plotseling 10 cm omhoog iemand gooit met een smak de portiekdeur dicht. Ben meteen klaarwakker. Kwartier later..
Bij mijn box aangekomen zie ik dat het slot van de deur geforceerd is, de schrik slaat mij om het hart. Mijn god, mijn nieuwe racefiets is verdwenen. Politie gebeld. Vanavond naar het bureau.
Gelukkig staat mijn oude herenfiets er nog wel.
Bibberend op mijn benen en met een half uur vertraging richting
mijn werk. Als ik de hoek omfiets en vervolgens
de bocht iets te ruim neem, knal ik bijna tegen een bromfietser, die bruut afremt , vervolgens ontploft, zijn middelvinger in de lucht priemt en mij helemaal verrot begint te schelden.
Rustig blijven, rustig blijven prent ik mijzelf in.
Bij de Sloterplas aangekomen, wil mijn fiets plotseling niet meer vooruit. Voorband lek. Ben door een lading glas gereden van een kapotgegooide bierfles. Dit slaat alles. Snel fiets op slot en richting de dichtsbijzijnde tramhalte. Op de tramhalte allemaal sjacherijnige
gezichten, ben de enige kaaskop in dit gezelschap. Als ik instap, word ik zowat omver gekegeld door een stelletje onopgevoede scholiertjes, die zich met 3 man tegelijk langs mij heenwurmen.
Na een ritje van een klein half uur bij de Raadhuisstraat uitgestapt, zelfde tafereel, laat mij in de stroom mee naar buiten sleuren.
Dit trek ik niet. Even een time out, tijd voor een bakje koffie. He, ik had mijn portemonnaie toch meegenomen. De adrenaline giert door mijn lijf.
Alle zakken nagekeken en mijn rugzak, geen geldflap te bekennen.
Nee natuurlijk niet thuis laten liggen want ik heb net nog een tramkaartje gekocht. Verdomme ook dat nog. Gerold in die kl.te tram. Gelukkig heb ik nog wat kleingeld los in mijn zak.
Ik duik het eerste het beste koffiehuis in en bestel een bak pleur.
Er ligt een verse Telegraaf op tafel. Probeer mijn gedachten wat te verzetten.
Sigarenzaak berooft, man neergestoken, vrouw aangereden, school afgebrand, waarschijnlijk brandstichting, meisje aangerand,
auto's bekrast............ Ajax verloren , laat maar, rot op met die krant. Rot op met die stad.
Een uur later dan gepland zit ik achter mijn computer.
Ik inventariseer wat me allemaal nog kan gebeuren vandaag.
Na een lijstje gemaakt te hebben met 25 mogelijke aanvallen van buitenaf, neem ik een besluit.
Vaarwel toffe stad, vaarwel toffe mensen gek word ik van jullie.

Wij, mijn -inmiddels overleden- echtgenoot en ik zijn al in 1976 vertrokken. Mis nog elke dag dehumor. In het mooie stadje waar ik nu woon ken ik niemand waarmee je kunt lachen.

Bezoeker

Amsterdam is mooi.

De belevenissen van de schrijver van het artikel "een fijne stad" is een behoorlijke zuurpruim, die met grote regelmaat met z'n verkeerde been uit bed stapt.
De indrukken die de hr. van Koert ons voorschoteld zijn van ongekende schoonheid.
Het jongensland was bij ons in de buurt trouwens bekend als
't landje.

Bezoeker

Een "fijne" stad....

De belevenissen van de schrijver van het artikel "een fijne stad" zijn absoluut een stuk authentieker dan het zoete sprookje dat de hr. van Koert ons wil doen geloven.

Bezoeker

Fijne stad

Om 7 uur 's ochtends word ik wakker, niet door mijn wekker maar door het gegier en geknetter van een motorrijder die voorbij raast.
Als ik even later ,aan het ontbijt zit schiet ik plotseling 10 cm omhoog iemand gooit met een smak de portiekdeur dicht. Ben meteen klaarwakker. Kwartier later..
Bij mijn box aangekomen zie ik dat het slot van de deur geforceerd is, de schrik slaat mij om het hart. Mijn god, mijn nieuwe racefiets is verdwenen. Politie gebeld. Vanavond naar het bureau.
Gelukkig staat mijn oude herenfiets er nog wel.
Bibberend op mijn benen en met een half uur vertraging richting
mijn werk. Als ik de hoek omfiets en vervolgens
de bocht iets te ruim neem, knal ik bijna tegen een bromfietser, die bruut afremt , vervolgens ontploft, zijn middelvinger in de lucht priemt en mij helemaal verrot begint te schelden.
Rustig blijven, rustig blijven prent ik mijzelf in.
Bij de Sloterplas aangekomen, wil mijn fiets plotseling niet meer vooruit. Voorband lek. Ben door een lading glas gereden van een kapotgegooide bierfles. Dit slaat alles. Snel fiets op slot en richting de dichtsbijzijnde tramhalte. Op de tramhalte allemaal sjacherijnige
gezichten, ben de enige kaaskop in dit gezelschap. Als ik instap, word ik zowat omver gekegeld door een stelletje onopgevoede scholiertjes, die zich met 3 man tegelijk langs mij heenwurmen.
Na een ritje van een klein half uur bij de Raadhuisstraat uitgestapt, zelfde tafereel, laat mij in de stroom mee naar buiten sleuren.
Dit trek ik niet. Even een time out, tijd voor een bakje koffie. He, ik had mijn portemonnaie toch meegenomen. De adrenaline giert door mijn lijf.
Alle zakken nagekeken en mijn rugzak, geen geldflap te bekennen.
Nee natuurlijk niet thuis laten liggen want ik heb net nog een tramkaartje gekocht. Verdomme ook dat nog. Gerold in die kl.te tram. Gelukkig heb ik nog wat kleingeld los in mijn zak.
Ik duik het eerste het beste koffiehuis in en bestel een bak pleur.
Er ligt een verse Telegraaf op tafel. Probeer mijn gedachten wat te verzetten.
Sigarenzaak berooft, man neergestoken, vrouw aangereden, school afgebrand, waarschijnlijk brandstichting, meisje aangerand,
auto's bekrast............ Ajax verloren , laat maar, rot op met die krant. Rot op met die stad.
Een uur later dan gepland zit ik achter mijn computer.
Ik inventariseer wat me allemaal nog kan gebeuren vandaag.
Na een lijstje gemaakt te hebben met 25 mogelijke aanvallen van buitenaf, neem ik een besluit.
Vaarwel toffe stad, vaarwel toffe mensen gek word ik van jullie.