Tamara Kik geeft 6 uren les op sportschool Palestra. Hiernaast geeft zij nog les op andere sportscholen in Amsterdam. Het sporten en lesgeven doet zij naast haar baan als procesmanager in de IT bij een bank. Als ik opmerk dat mij dat erg veel lijkt, zegt zij: “Als je het leuk vindt, valt het best mee"
Dat sport zo belangrijk zou worden in haar leven had zij niet gedacht. Tamara heeft psychologie gestudeerd, maar liet zich omscholen in de IT. Als kind heeft zij niet veel gesport, ballet tot aan de puberteit, later wat hardlopen, meer niet. Toen zij in Amsterdam kwam wonen is zij aerobics gaan doen en van het een kwam het ander, dus ook de opleiding tot aerobicinstructeur. Tamara is 35 en geeft nu al drie jaar les.
Als ik vraag naar het verschil tussen het publiek in Amsterdam Oost en Amsterdam West, noemt Tamara twee zaken: in West is het sociale er omheen net iets belangrijker en de sfeer is gemoedelijker. Het lijkt wel of de mensen hier het juist prettig vinden dat zij elkaar een beetje kennen. Op andere sportscholen komen mensen meer voor zichzelf trainen en gaan dan naar huis.
In de les stelt Tamara zich bescheiden op. Zij corrigeert voorzichtig , gaat niet gelijk aan de mensen trekken, want dat vindt zij zelf niet prettig. Typische vraag van Tamara tijdens de les: “Begin je al wat te voelen?" en als wij "ja" zeggen, antwoordt zij: “Goed zo, dan gaan we nog even door."
Hoe lang kun je doorgaan als aerobicsinstructeur? Volgens Tamara hangt dit er vanaf of je lichaam het aankan. Van horen zeggen weet zij van een aerobicinstructeur in het zuiden van het land die 70 moet zijn en nog steeds les geeft. Zou Tamara het record willen evenaren?