Juf Ans jubileert

Verteller: Ans Masny
1 Fan

Ze wist het al toen ze zelf kleuter was: later word ik kleuterleidster. Ans Masny (1950) vierde onlangs haar veertigste jaar in het onderwijs. En de hele Slootermeerschool vierde dat mee.

Ans Masny tijdens een schooltuinles Foto: Ridderbostuinen

Ans Masny tijdens een schooltuinles Foto: Ridderbostuinen

Alle rechten voorbehouden

De herinneringen aan de kleuterjuf van De Klimop aan de Admiralengracht, vandaag de dag kinderdagverblijf De Pionier, zijn warm. Het bepaalde de richting in haar leven. Ans Masny ging naar de KLOS, de kleuterleidsteropleiding die in de jaren tachtig werd opgeheven, en liep tot haar blijde verrassing stage op haar eigen kleuterschool. “Dat was mazzel.” Minder makkelijk was het om begin jaren zeventig een vaste aanstelling te krijgen. Ans: “Wij hadden thuis geen telefoon en elke ochtend om kwart voor acht belde ik vanuit een telefooncel of er voor die dag ergens inval nodig was.”

Hoofdleidster

En zo viel ze twee jaar lang op veel, heel veel verschillende scholen in Amsterdam in. “Toen vond ik dat soms wel zwaar, later had ik profijt van al die verschillende ervaringen.”De eerste vaste aanstelling volgde op de Pijlstaart in Osdorp, waarna het Waterhoentje in Slotermeer volgde waar ze uiteindelijk hoofdleidster werd, halverwege de jaren zeventig. Deze kleuterschool ging in 1983, toen de basisvorming werd ingevoerd, samen met de toenmalige Burgemeester Fockschool, waaruit de Slootermeerschool ontstond. Hier werd Ans onder directeur Ronald Pater adjunct; tegenwoordig is ze coördinator onderbouw en natuurlijk nog steeds kleuterjuf, oftewel groepsleerkracht groepen 1 en 2.

Kneuteriger

Natuurlijk is er veel veranderd in veertig jaar, zegt Ans. “Kinderen moeten tegenwoordig veel meer. Toetsen kregen ze indertijd bijvoorbeeld nog niet. Het was allemaal wat kneuteriger, voor mijn gevoel. Daarentegen zijn kinderen nu wel vrijer, opener in hun gedrag. Maar toch: een kind is een kind.

Geordend

Ze heeft zelfs al kinderen van kinderen in haar groep en is het vak nog lang niet zat na veertig jaar. “Zo lang het nog leuk is en ik het aan kan, ga ik door.” Glunderend: “Kinderen maken zulke leuke opmerkingen en spraakverwarringen, ze zijn onvoorspelbaar en je kunt met ze lachen. Ze vinden alles leuk en doen alles met plezier.” Ze omschrijft zichzelf als een nette juf en dat bewijst haar lokaal. Alles geordend, op de juiste plek in de juiste bakjes en netjes recht. “Daar hou ik van.” Ze is streng, geeft ze toe. Over haar stijl van lesgeven: “Ze mogen veel bij mij, zolang het gaat zoals ik wil.” Ze is trots op de school, die onder leiding van de vorige en huidige directeuren met de tijd is meegegaan. “We blijven hier in ontwikkeling.” Het schoolplein is onlangs vernieuwd, volgend jaar volgt gedeeltelijke nieuwbouw. De school is klaar voor de toekomst. Ans ook.

Alle rechten voorbehouden

305 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe